– महेश यादव (प्रेम यादव )
म कवि होइन, तर कविता लेख्ने गर्छु ।
म कुनै देउता होइन, तर सबैको मनको कुरा बुझ्ने गर्छु ।।
दुनियामा धेरै कविहरु छन्, तर मनको होइन धनको कवि छन् ।
म थोरै बेग्लै छु, हजुर मलाई धन होइन मानिसको मनको कवि बन्नु छ ।।
दुनियामा धेरै कविहरु छन् तर म उनीहरु जस्तो छैन् ।
मान्छे फरक भए पनि, बाँस गर्ने दुनियाँ एउटै रहेनछ ।।
म कवि नभए पनि मान्छेको बेदनालाई कवितामा समेट्ने गर्छु ।।
म कवि होईन, तर कविता लेख्ने गर्छु ।
दुनियाँ पनि अजिबको रैछ, सत्य बोलेको कसैले विश्वास गर्दैन, झुठो बोलेको कसैलाई मन पर्दैन ।
सायद रमझमले गर्दा होला हजुर त्यसैले मैले संसार के हो भन्ने बुझ्न सकिन ।।
घैलोमा पानी राखे नराखे पनि घैलोको आवश्यकता परि रहन्छ ।
मैले संसार नबुझे पनि हातले कलम चलाउनैपर्छ ।
म कवि होइन हजुर तर कविता लेख्नैपर्छ ।।
सफलताको शिखरमा पुग्न जति कठिन भए, पनि गन्तव्यमा हिंडिरहेछु ।
म कवि होइन हजुर तर कविता लेख्ने गर्छु ।
